Een
anekdote die je wellicht al vaker gehoord hebt: een baasje gaat
ongerust met zijn mankende kat naar de dierenarts, maar daar loopt ze
vrolijk rond, zonder een teken van pijn.
Vreemd? Niet echt. Want
katten zijn voorgeprogrammeerd om geen zwakte te tonen.
Van oorsprong
zijn het solitaire
dieren,
die voor zichzelf moeten opkomen.
Het gevolg? Je kat zal niet snel
tonen dat ze pijn heeft of gewond is. Want dan zouden andere dieren
haar kunnen beschouwen als prooi en hun kans schoon zien om haar
territorium te veroveren.
Hoe merk je dan dat er iets mis is met je kat?>
De signalen zijn vaak heel subtiel, dus je zal als baasje van een kat
goed moeten leren observeren. Als je haar gedrag en gewoontes kent,
dan merk je bepaalde veranderingen gemakkelijk op.
Duidelijke uiterlijke tekenen:
-
gewichtsverlies
-
een slechte vacht
-
een bepaald lichaamsdeel (meestal een pootje) niet meer willen gebruiken
-
niet
meer ontspannen zitten of liggen
Ook veranderingen in gedrag kunnen wijzen op pijn:
-
plotse agressie zonder duidelijke aanleiding
-
agressie als je uw kat op een bepaalde plaats aanraakt
-
veel likken van een bepaald gedeelte van het lichaam
-
onzindelijkheid
-
veel slapen
- niet meer willen spelen of niet meer op de bank willen springen
-
zich
terugtrekken of zelfs verstoppen
-
meer
of net minder miauwen
Extra
aandacht voor oudere katten
Bij de meeste baasjes gaat er een alarmbelletje rinkelen als hun kat zich
plots terugtrekt of veel meer slaapt. Maar baasjes van katten die
ouder zijn dan tien jaar, zien het vaak als normaal gedrag voor de
leeftijd. Helaas is het dat niet altijd. Veel oudere katten leiden
aan artrose en bewegen zo weinig mogelijk om pijn te vermijden. Ook
hun verslechterde gebit kan voor veel pijn zorgen.
De
boodschap? Ken je kat. Weet dat katten meesters zijn in het verbergen
van pijn en leer hun subtiele signalen herkennen. Neem contact op met je dierenarts wanneer je vermoedt dat er iets mis is.